بداهه نوازی ساز سلانه
حسین علیزاده
حسین علیزاده در شهریور سال ۱۳۳۰ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه را در هنرستان موسیقى و نزد علىاکبر شهنازى، یوسف فروتن، عبداللَّه دوامى، هوشنگ ظریف، حبیباللَّه صالحى و محمود کریمى گذراند و از دانشکدهى هنرهاى زیبا فارغالتحصیل شد. وى فعالیت هنرى خود را از سال۱۳۴۷در ارکستر رودکى به رهبرى حسین دهلوى آغاز کرد. از سال ۱۳۴۹ در مرکز حفظ و اشاعهى موسیقى زیر نظر استاد نورعلى برومند بهعنوان سرپرست گروه، کنسرتهایى اجرا کرد. در سال ۱۳۵۵ آثارش در رادیو اجرا و ضبط شدند و با تشکیل گروه عارف و همکارى با گروه شیدا نقش ارزندهاى در شناساندن و اشاعهى موسیقى سنتى ایران ایفا کرد. در سال ۱۳۵۶ همگام با حرکت مردم ایران بهاتفاق اعضاى گروه شیدا و عارف از رادیو کنارهگیرى کرد و کانون چاووش را با همکارى محمدرضا لطفى بنیان نهاد و در این دوره با ساختن سرودهایى زیبا، قابلیتهاى جدیدى از موسیقى ایران را به گوش همگان رساند. پس از انقلاب براى تحصیل موسیقى مدتى در اروپا بهسر برد و از سال ۱۳۶۷ با اجراى کنسرت «شورانگیز» ضمن آغاز دورهى جدیدى از فعالیت هنرى در ایران، تأثیر بسیار زیادى بر دوستداران موسیقى گذاشت. علیزاده با ساختن و اجراى آثارى چون نىنوا، آواى مهر، راز و نیاز، صبحگاهى، راز نو، ترکمن، کنسرت نوا، کنسرت همایون، هجرانى، پایکوبى، راستپنجگاه، سلانه، همنوایى، چهارگاه بیاتترک، ردیفنوازى، و موسیقى فیلمهاى دلشدگان، گبه، از اعصار، ایران سراى من است، زمانى براى مستى اسبها، لاکپشتها پرواز هم مىکنند و زیر تیغ همواره به فعالیت و خلاقیت خویش ادامه داده است. وى با تدریس در دانشکدهى هنرهاى زیبا، مرکز حفظ و اشاعهى موسیقى، کانون فرهنگى چاووش و کانون پرورش فکرى کودکان و نوجوانان، در راه حفظ و ترویج موسیقى ایرانى تلاش زیادى کرده و براى پیشبرد آموزش تار و سهتار از سال ۱۳۵۸ با چاپ دفترهایى بهنام ده قطعه براى تار که تاکنون چهار جلد آن به چاپ رسیده، تأثیر انکارناپذیرى بر نوازندگان این دو ساز گذاشته است. کتاب دستور سهتار (دورهى ابتدایى) و کتاب دستور تار و سهتار (دورهى متوسطه) از آخرین کارهاى ایشان در زمینهى آموزش این دو ساز است. ...