شاهنامه فردوسی همواره به عنوان یک شاهکار ادبی ملی، جزء معدود مواردی است که مورد توجه شاهان و عامه مردم قرار داشته و شاهان به منظور ارزش گذاری به محتوای این اثر شکوهمند، از بهترین خطاطان، نقاشان و مذهبان، برای تزئینات آن استفاده می کردند. نمونه های بارز این تلاش و کوشش، در دو اثر شاهنامه بایسنقری (دوره تیموری) و شاهنامه شاه طهماسبی (دوره صفوی). به عنوان شاهکارهای بی بدیل هنر و ادبات ایران، معرف حضور جهانیان است. شاهنامه انتشارات یساولی، بر اساس نسخه چاپ مسکو و با تکیه بر مبانی زیباشناسی دو کتاب مذکور، توسط استاد محمدعلی سجادی، از اساتید انجمن خوشنویسان ایران، طی سه سال خوشنویسی شد و تذهیب و عناصر تزئینی کتاب، بر اساس شیوه مکتب صفویه، در 9 رنگ چاپی، طراحی و رنگ آمیزی شد. داستان های کتاب نیز با 53 اثر نقاشی از شاهکارهای اساتید مکتب صفویه که برای اولین بار در ایران چاپ می شود، تصویر سازی شده است. بدرقه کتاب با نقوش تزئینی طاتکوب شده، و جلد تمام چرم و جعبه کتاب که با نقوش حیوانات و گیاهان آراسته شده ، امتیازاتی را برای این اثر به ارمغان آورده که آن را از دیگر کتب موجود در بازار متمایز می کند.